Главная страница | Контакты | Случайная страница Автомобили Астрономия Биология География Дом и сад Другие языки Другое Информатика История Культура Литература Логика Математика Медицина Металлургия Механика Образование Охрана труда Педагогика Политика Право Психология Религия Риторика Социология Спорт Строительство Технология Туризм Физика Философия Финансы Химия Черчение Экология Экономика Электроника

Определение ролей проекта 1 страница

Әлемдік транспорттық қызмет нарығы транспорт түріне байланысты бөлінеді, бірақ транспорттық қызмет нарығы негізгі белгілері бойынша жүк тасымалының тұрақтылығы және жүктің көлемдеріне байланысты болып екі үлкен топқа бөлінеді. Осы белгілерге бай ланысты бүкіл әлемдегі тауар қозғалысын үздіксіз жүк тасымалы немесе жолаушы тасымалы. Жүктерді контейнеризациялау енгізілгеннен бастап, бір контейнерге тиелген жүктер, жүк тасымалында жиі кездесе бастады.

Транспорттың қандай түрі болмасын екі нарықтың да өздерінің даму үрдісі бар, бастысы бақылау және тәртіп. Үздіксіз жүк тасымалы нарығы, белгілі бір ережелермен, мемлекет немесе мемлекетаралық органдармен, қадағаланады және бағалар транспорттық өнімге ең төмен және ең көп шектерді бар ілгері жариялар тарифттері арқылы бекітіледі. Үздікті жүк тасымалының нарығында транспорттық қызмет атқаруларына баға еркін арадағы үдерісте шарт жасасу арқылы белгіленеді, бірақ нарықтың конъюнктурасына тәуелді болады.

Құқықтық есептер үшін негізінен теміржол тасымалдары халықаралық хабарламада - КОТИФ конвенциясының қатысушылары үшін Халықаралық транзиттік теміржол тарифы(МТТ) қолданылады, ол тарифта ұсақ жүк тасымалының есептік кестелері, вагонаралық аттанулармен контейнерлік аттанулардың кестесі берілген. Әрбір елде мекмлекеттің аумыға бойынша тиелген вагонадар мен контейнерлерге өздерінің белгіленген тарифы әрекет етеді. Осы белгіленген тарифтердің ішінде үлкен көлемдегі жүк тасымалына жеңілдіктер де белгіленген. СМГС келісімшартына отырған мемлекеттер үшін ішкі экономикалық жүк тасымалдарына тарифтік саясаттар жүргізіліп, Тарифтік конференцияда теміржолмен жүк тасуға байланысты жаңа тарифтер қабылданады. Транзиттік тасымалдарға және экспорт мен импорт жүктеріне байланысты тарифтер МТТ базасында қабылданады, және қазіргі уақытта экспедиторлық қызметке, жүк тасымалындағы есептеулерге швейцариялық франкпен есеп айырысатын біріңғай жүйе қабылдануда.

Автомобильдік жүк тасымалының қызметі 1 тоннаға шаққандағы құнмен, тасымалданатын тауардың түріне байланысты және жүкті тасымалдау арақашықтығына байланысты есептелінеді. Автомобильдік жүк тасымалына байланысты жасалған келісімшартты бұзғаны үшін, жалпы ереженің бұзылуына алып келетін іс-әрекеттердің болуына байланысты қазіргі уақытты айып пұлдар тағайындалуда. Тауарды Россияның шекарасында тасымалдауда келісімшарт құнына халықаралық жүк тасымалына пайдаланылатын тарифтер қоса есептелінеді. Өйткені жүкті шет елдердің шекарасы арқылы тасымалдағанда келісімшарттың бастапқы құнына халықаралық тарифтер әсер етеді.

Әуе жүк тасымалында да көрсетілген қызмет үшін есеп айырысу жүкті тасымалдау қашықтығына және ережеге сейкес жүктің салмағына байланысты халықаралық келісімшарттар бойынша іске асырылады. Егер жүктің көлемі салмағынан 6 есе артық болатын болса, онда көрсетілген қызметтің ақшасы жүктің көлеміне қарай есептелінеді.

Жүктерді контейнерлерде тасымалдауда бөлек тарифтер қолданылады. Ережеге сәйкес, тарифтер контейнердегі жүкке байланысты құрылады, бірақ қазіргі кезде біріңғай тарфиті қолдану етек жайып келе жатыр. Соның ішінде жүк тасымалдауға қатысушы компанияның қызметі бар. Сондықтан да тасымал шартындағы есекпе-есік, бірінші порттан екінші портқа, порттан есікке деген түрлеріне байланысты қызмет үшін төленетін ақша көлемі өзгереді. Мысалы, бір контейнердік интермодальдық тасымалы Иокогама-Москва маршруты бойынша 4000 АҚШ доллорын құрайды, Иокогама- Хабаровск 2900 доллор, Иокогама- Владивосток 2500 доллор.

Барлық транспорттық нарықтың ішіндегі ең күрделісі – мұхиттық тоннаж. Бұл нарықтың күрделіліг туралы төменде айтылады.

Жүкті жіберуші мен оны қабылдап алушының арасындағы есеп айырысу кез-келген нарықтағы есеп айырысу сияқты: жүкті жіберуші - жүкті жіберушінің банкі – тасымалдаушы банкі – тасымалдаушы схемасы бойынша жүзеге асады. Әлемдегі көптеген жүк тасымалы қызметі үшін есеп айырысу түрлерәнәң ішіндегі ең оңтайлылары: аккредитивтық, инкассалық, жедел есеп айырысу, банктіқ аударымдыр. Бұл есеп айырысу жолдарының қайсыбірінің өолдануының алғышарты - серіктестің сенімді болуы. Есеп айырысудың формасы екі жақты келісімшартпен қабылданады.

Фрахт нарығы

Фрахт негізінен тасымалдаушыға тасымалданатын жүктің қауіпсіз тасымалы мен жеткізілуіне берілетін сыйақыны білдіреді. Ол жүк тек қауіпсіз жағдайда жеткізілген уақытта ғана төленеді. Халықаралық заңнамаға сәйкес, егер жүк мақсатты жерге жеткізілмесе, ешқандай да жағдай, оның ішінде,тасымалдаушының кесірінен болған кеменің немесе жүктің батуы да, басқарушыға фрахт алуға құқық бермейді.

Әлемдік фрахт нарығы немесе «тоннаж нарығы» астарында теңіз транспорт өнімдерінің нарығы немесе тауарларды теңізбен тасу қызметі ұғымы жатыр.

Фрахт нарығының қиындықтары келесідей болып табылады. Бір жағынан, фрахт нарығының ауқымы өте үлкен болып табылады, яғни ол түгелімен дерлік теңіздер мен мұхиттарды алып жатыр, ал басқа тұрғыдан – тасымалдың объектісі ретінде барлық халықаралық маңызы бар тауарлар түседі, яғни теңіз жолымен халықаралық тасымалдың 80%-ы жүргізіледі.

Жалпы әлемдік фрахт нарығы, жүк тасымалдайтын кеме нарығы мен танкер тоннажында тасымалданатын жүктерге байланысты жіктеледі. Сонымен қатар, әлемдік нарықтағы мұндай структураны, оның жалпы конъюкатурасының көрсеткішіне байланысты ұстанады.

Негізгі жіктелімнен кейін бұл екі нарық,, кеменің түрі мен көлеміне байланысты тағы келіп жіктеледі.Сәйкесінше, кеменің түріне байланысты фрахт нарығының дәстүрлі түрі құрғақ жүкті кемелерін, қарапайым танкер нарығы, балкер нарығы және т.с.с жіктейді. Кеменің көлеміне байланысты нарықты жіктеу күрделірек, сондықтын оны қарапайым түрде ұсақ тоннаж нарығы, кеменің орты тоннаж нарығы және үлкен тоннаж нарығы деп жіктейді.

Кемені жекелеуге және бәсекелестік шарттарына байланысты фрахт нарығы ашық және жабық болып бөлінеді.Жабық нарықта кеме әдетте мемлекеттің өз қажеттілігі үшін қолданылады, және фрахтандыру процесі бәсекелес басқа мемлекеттер үшін жабық болып, берілген шекарадан шықпайды.Ашық нарық басқа мемлекеттермен мәмілеге келеді және барлығы үшін қолданысы ашық болып табылады. Ашық нарықта көбіне монопольдың кемелері және мемлекеттердің кемелері,жеке мемлекеттің қажеттілігі болмағанда фрахтыланады, сол себепті де ол ашық және жабық болып бөлінеді.

Фрахт наоығының келесі аспектісінің бірі – географиялық. Географиялық фрахт нарығы 9-ға бөлінеді: Солтүстікеуропалық, Жерорта теңіздік, Солтүстікамерикалық, Оңтүстікамерикалық, Тынықмұхиттық, Үндістандық, Қиыршығыстық, Австралиялық және Африкалық. Әртүрлі жерлерде ставка деңгейі, сол жерге әсер ететін факторларға байланысты түрліше болып келуі мүмкін.

Жалпы факторларға жүйедегі импорт түрлілігін, аумақтар мен елдердің халықаралық сауда орталығынан қашықтықта орналасуын жатқызуға болады. Дамыған елдердегі сатылымдағы тауарлардың бағасының жоғарылығына, жүк тасымалының ыңғайлығына және қазіргі заманғы жүк тасу организацияларына байланысты, дамушы елдерге қарағанда фрахт бөлігі арзанырақ болып келеді. Осылайша, фрахтқа кететін шығындар және әлеинің әр түрлі елдеріндегі оның импорттағы үлесі келесідей көрініс табады:

Нарық жүйесіндегі келесі және негізгі аспектілірдің бірі жүктердің массалық стабильділігімен байланысты және фрахт түрлерін бөлумен байланысты жүзеге асырылады.

Линаядағы тоннаж нарығында үлкен жайылымға, линиядағы коференция атағын алған, картель үлгісіндегі кемелер бірлестігі ие. Олар өз кезегінде, жүкті белгіленген аумаққа жеткізу шарттары мен жұмыстың координациясына келісімге тұрған, ерікті түрде біріккен тасымалдаушылардың көрінісін көрсетеді. Конференция бұдан 100 жыл бұрын құрыла бастап, бүгінгі күгде олардың саны 400-ге жетіп отыр. Линиядағы конференциямен параллель, линиялық кеме басқарушылары,ол ұйымға кірмейтіндер қызмет атқарады. Мұндай линиялар – аутсайдер линиялары деп аталады.

БҰҰ-ның сауда және даму конференциясы, 1983 жылдың қазан айында күшіне енген және халықаралық кеме басқару монополиясын реттеген, алғашқы халықаралық нормативтік құжат- линиялы конференцияны жүргізудің Кодексын жасады. Кодексте егжей- тегжейлі түрде линиялық тариф қоюдың мөлшерлемесі, олардың классификациясы, тариф деңгейінің өзгеру реті, ставканың валюта курсының өзгерісіне байланысты өзгерулері көрсетілген.

Линиялы конференцифның ставкалық мөлшерлемесі жүктің бірлік массасы немесе көлеміне байланысты орнатылады және базалық есептуде жүктің көлемі мен салмағы жазылады. Аса бағалы жүктерді тасымалдаған сәтте, ақысын төлеу, белгіліенген мөлшерлеменің процентімен жүргізіледі. Чартерл3 тасымалдаудағы кеме басқарушысының негізгі табыс табу көзі – тасымалдауды фрахт түрінде жүргізген фрахттаушыдан алған сыйақы. Чартердегі фрахт шарты екі реквизит бойынша іске асады: фрахт ставкасы және фрахт көлемі. Фрахттың соммасы бірлік жүкті тасымалдау бойынша келісімде белгіленген баға бойынша есептеледі. Фрахттың ставка деңгейінің негізгі құрылымына кеме басқарушысының шығындары жатады, алайда ол көптеген себептерге, соның ішінде фрахт нарығындағы сұраныс деңгейіне байланысты.

Кейбір келісімдер фрахт ставкасы бойынша емес, тасымалдаудың соммарлық «люмпсум шарты негізінде құралған» төлем бойынша жүргізіледі. Бұл келісімнің мағынасы, кеме басқарушы жүктің бірнеше түрін тасымалдай алады, ал фрахттаушы белгіленген фрахтты төлейді.

Фрахттың көлемін келіскеннен кейін, екі жақ фрахт төлеу мерзімін келіседі. Қолайлы болып, тасымалдау үдерісімен байланысты төлем тәртібі есептеледі: жүк тиеу портында жүк басқарушысының талабымен, рейстің басталуының куәсі болып табылатын аванс беріледі немесе консаментке қол қойғаннан кейін төлемнің бір бөлігі жүргізіледі.

Фрахт нарығының негізгі ерекшелігі, бөлек түрде қарастырылған жоғарыдағы аспектілердің нарығының бөлінуі, оның негізгі жүйесін көрсетпейді, себебі фрахт нарығы күрделі және осы барлық белгілерінің жиыны болып табылады. Осылай, кеме тек құймалы тоннаж нарығында фрахтталмайды. Ол сонымен бірге мұнай өнімдері нарығында, чартер уақыт нарығында, Солтүстік еуропалық бөлікте және т.с.с жерлерде фрахтыланады.

Фрахт нарығының коньюкатурасын зерттеудің қиын сұрақтарының бірі, үнемі нарықта болатын және оның маңызды параметрлеріне әсер ететін өзгерістерді зерттеу болып табылады: сұраныс пен ұсыныс, ұстап қалу, бағалар және т.с.с. Фрахт нарығының коньюктурасының негізгі көрсеткіші теңіз тасымалындағы бағалар қозғалысы болғандықтан, жалпылама көрсеткіштер ішіндегі үлкен жайылымды, әр түрлі елдерде жарияланатын және есептелетін фрахт индексі алады. Фрахт индексі жалпылама теңіз тасымалындағы белгілі бір уақытпен салыстырып есептелетін баға өзгерісін көрсететін, экономикалық көрсеткіштердің көрінісі болып табылады. Мысалы, құрғақ кеме нарығындағы фрахт ставкалары (индексте) келесідей:

Фрахт индексі орташа аумақты береді, яғни «нарықтың идеясын», алайда олар белгілі бір ұзақ уақыт аралығындағы фрахт нарығындағы жалпы жағдайын зерттеуге мүмкіндік береді. Фрахт индекстері үлкен сауда флоттары бар көптеген шет елдерде қолданылады. Индекстерді қайта санауды БҰҰ-ның статистика бөлімі жүргізеді. Аса танымал фрахт индекстері келесідей болып табылады: Италияның сауда флоты министрлігі, Британның кемежолы палатасының индексі, және т.с.с

(АДАМБЕКОВА)

БЕССМЕРТИЕ т. е. существование человеческой личности в какой бы то ни было форме и за гробом — представление, весьма распространенное и встречающееся на всех ступенях человеческой культуры, хотя как догмат веры встречается не во всех религиозных учениях. Представление о бессмертии присуще человеческому духу в силу весьма естественного стремления последнего отстоять себя от воздействия внешних сил природы, стремления, подкрепляемого непоколебимым внутренним убеждением, что человек, как существо, одаренное разумом и волей, не может наравне с прочими бессловесными животными подлежать одному и тому же беспощадному закону природы и что, следовательно, смерть человека, т. е. разрушение его бренной оболочки, не может быть актом конечного уничтожения незадолго перед тем мыслившего существа.

БИБЛИЯ (от греч. biblia - букв. - книги), собрание древних текстов, канонизированное в иудаизме и христианстве в качестве Священного Писания. Признаваемая тем и другим часть Библии, первая по времени создания, получила у христиан название Ветхий Завет, другая часть, прибавленная христианами и признаваемая только ими, называется Новый Завет. За этой терминологией стоит христианское представление, согласно которому "завет" (мистический договор или союз), заключенный Богом с одним народом (евреями), сменен благодаря явлению Иисуса Христа Новым Заветом, заключенным уже со всеми народами. Ислам, не принимая в свой обиход ни Ветхого Завета (арабский Таурат - Тора) ни Нового завета (арабский Инджиль - Евангелие), в принципе признает и святость, и персонажи обеих частей Библии (напр. Ибрахим, т. е. Авраам, Йусуф, т. е. Иосиф, Иса, т. е. Иисус) играют важную роль в исламе, начиная с Корана.Ветхий Завет состоит из памятников древневрейской литературы 12-2 вв. до н. э., написанных на древнееврейском и отчасти арамейском языках.

БЛАГО - в философии - то, что заключает в себе определенный положительный смысл. "Высшее благо" (термин введен Аристотелем, лат. summum bonum) - то, в зависимости от чего в философских учениях определялась соотносительная ценность всех других благ: блаженство, "эвдемония" в древнегреческой этике, Единое - у Платона и в неоплатонизме, бог в средневековой схоластике. С кон. 19 в. понятие благо вытесняется понятием ценности. В более узком смысле благо в этике - синоним добра.

БЛАГОВЕЩЕНИЕ (от греческого euangelion - благая весть), один из двунадесятых праздников в православии. Согласно евангельскому повествованию, отмечается 25 марта (7 апреля) в память о сообщении архангелом Гавриилом Деве Марии "благой вести" о грядущем рождении сына Божьего Иисуса Христа. Благовещение вошло в христианский календарь лишь в 4 в. На Русь Благовещение пришло вместе с другими христианскими праздниками и обрядами в конце 10 в.

БОГОЧЕЛОВЕЧЕСТВО — понятие русской религиозной философии, восходящее к христианскому учению о единстве «неслитном, неизменном, нераздельном, непреложном» божественной и человеческой природы Иисуса Христа. Богочеловечество достаточно сложное понятие. Это и идеальное состояние человечества как предел, завершение земного исторического процесса, и одновременно уподобление отдельного человека Богу как предел развития его личного совершенства.

Идея богочеловечества получила философскую интерпретацию в работах Владимира Соловьева. Воплощение для мыслителя есть не единичный факт явления Богочеловека Иисуса, а постоянный процесс, происходящий в душе человека и ведущий все человечество к спасению. Богочеловечество по Соловьеву заключается в становлении «свободно-разумной личности», отрицающей в себе злую волю, осознающую себя частью универсальной личности, постоянно соотносящейся с ней. Поднимаясь к богочеловечеству, люди вместе с тем поднимают и природу, которая в конце концов обратится в светлую телесность «царства очищенных духом». Идея богочеловества вытесняя самодовлеющий гуманизм европейской культуры, одухотворит общество, социальные отношения и приведет к «всеединству» как идеальному строю мира «вселенской культуры».

БРАХМАНИЗМ - религия в Индии (1-е тыс. до нашей эры). Стадия формирования индуизма; сложился в результате приспособления местных культов к ведической религии индоарийских племен. Верховные боги - Брахма, Вишну и Шива, большую роль играли анимистические представления, культа предков. Сложный ритуал, совершаемый брахманами, строгая обрядовая регламентация жизни, аскетические подвиги рассматривались как средства, обеспечивавшие по закону кармы лучшее перевоплощение души (сансара) и конечное освобождение от цепи перерождений.

БУДДИЗМ - одна из трех (наряду с христианством и исламом) мировых религий. Возник в Древней Индии в 6 - 5 вв. до нашей эры. Основателем считается Сиддхартха Гаутама (смотри Будда). Основные направления: хинаяна и махаяна. Расцвет буддизма в Индии 5 в. до нашей эры - начало 1-го тысячелетия нашей эры, распространился в Юго-Восточной и Центральной Азии, отчасти в Средней Азии и Сибири, ассимилировав элементы брахманизма, даосизма и др. В Индии к 12 в. растворился в индуизме. Выступил против свойственного брахманизму преобладания внешних (ритуальных) форм религиозной жизни. В центре буддизма - учение о "4 благородных истинах": существует страдание, его причина, состояние освобождения и путь к нему. Страдание и освобождение - субъективные состояния и одновременно некая космическая реальность: страдание - состояние беспокойства, напряженности, равное желанию, и одновременно пульсация дхарм; освобождение (нирвана) - состояние несвязанности личности с внешним миром и одновременно прекращение волнения дхарм, что влечет за собой уничтожение желаний, точнее - угасание их страстности. Важный для буддийской этики принцип так называемого срединного пути рекомендует избегать крайностей - как влечения к чувственному удовольствию, так и полного подавления этого влечения. Для достижения состояния освобождения в буддизме существует ряд специальных методов, служащих преобразованию психики и психофизиологии личности (например, медитация - дхьяна, получившая название "буддийская йога"). В буддизме нет души как неизменной субстанции: человеческое "я" отождествляется с совокупным функционированием определенного набора дхарм, нет противопоставления субъекта и объекта, духа и материи, нет Бога как творца и безусловно высшего существа. В ходе развития буддизма в нем постепенно сложились культ Будды и бодхисатв, ритуал и появились сангхи (монашеские общины) и т.д.

БУДДА (санскритск., букв. - просветленный) - в буддийской религии существо, достигшее наивысшей святости. В буддийском пантеоне насчитывается св. 1000 будд. В более узком значении Б. - эпитет Сиддхартхи Гаутамы, являющегося, согласно буддийской традиции, основателем буддизма. По буддийским преданиям, Будда жил с 623 по 544 до н. э. или на 60 лет позже. Преданиями ему приписывается рождение в царской семье в роде Готамы (отсюда одно из его имен - Гаутама) из племени шакьев, проживавшем в Северной Индии, недалеко от Непала (отсюда одно из его прозвищ Шакья-Муни - отшельник из племени шакьев). В возрасте 29 лет Б., согласно традиц. биографии, оставил семью и дом отца и после семилетних скитаний, аскетич. подвигов и размышлений стал проповедником нового учения. В 1956 в Индии и нек-рых др. странах отмечалось 2500-летие со дня смерти (погружения в нирвану) Будды Гаутамы.

ВЕДЫ (санскритское веда, буквально - знание), памятники древнеиндийской литературы (конец 2-го - начало 1-го тысячелетия до нашей эры) на древнеиндийском (ведийском) языке. Веды, или ведическую литературу, составляют сборники гимнов и жертвенных формул (Ригведа, Самаведа, Яджурведа, Атхарваведа), религиозные трактаты (брахманы и упанишады). Важный источник по истории Индии

ВЕДОВСТВО -мнимое уменье колдовскими способами влиять на силы природы, людей, животных и неодушевл. предметы. Вера в существование лиц (колдунов, ведунов, колдуний, ведьм), якобы обладающих подобным умением, возникла в первобытном обществе как фантастич. отражение в сознании людей непонятных им явлений природы, обществ. и личной жизни и стремления воздействовать на эти явления. Широкое распространение вера в В. получила в ср. века, чему способствовала христ., особенно католич., церковь, хотя, по ее учению, В. и считалось служением дьяволу. С одной стороны, церковь по существу использовала методы В., создавая культ святых, культ мощей и реликвий, вводя магич. обряды освящения, водосвятия и т. п.; с другой - она запугивала нар. массы могущественной сверхъестеств. "нечистой силой", будто бы подстерегающей человека, и заставляла верить, что от зла и гибели может спасти лишь церковь. Особенно легко оказывались жертвой самых диких суеверий женщины. Распространению суеверий способствовал общий низкий уровень культуры. Наиболее жестокое преследование В. в Зап. Европе началось в 15 в. В 1489 было издано руководство по устройству ведовских процессов ("Молот ведьм" Я. Шпренгера и Г. Инститориса, рус. пер. 1932). Ведовские процессы были средством отвлечения внимания угнетенных нар. масс от действит. виновников их бедствий, а также средством расправы с инакомыслящими, а иногда и политич. врагами (напр., т. н. ведовской процесс Жанны д'Арк). Ведовские процессы использовались для сведения личных счетов, захвата имущества и т. д. Последние ведовские процессы происходили во 2-й пол. 18 в. Пережитки веры в В. сохраняются до настоящего времени.

ВЕРА -1) в теистических религиях личное доверие к Богу и его слову, обращенному к человеку (божественное откровение). Вера включает в себя решимость исполнять волю Бога вопреки всем сомнениям ("искушениям"), верность Богу (во всех языках, с которыми изначально связано становление теистических религий, "вера" и "верность", а также "верующий" и "верный" обозначаются соответственно тем же словом). В иудаизме, христианстве и исламе понятие веры почти совпадает с понятием религии (выражения "христианская вера" и "христианская религия" обычно употребляются как синонимы). 2) В философии и методологии науки принятие какого-либо знания без непосредственно эмпирических и рациональных обоснований. 3) В обыденном словоупотреблении - доверие кому-либо, принятие какого-либо положений, положений, утверждений без обоснования, убежденность в чем-либо.

ВЕРОВАНИЕ - 1. То же, что вера во 2 знач. Верование в домового. 2. только мн. Содержание той или иной религии, мифологии. Верования древних славян.

ВОЛЬНОДУМЕЦ вольнодумца, м. (перевод фр. libre penseur) (устар.) - Свободомыслящий; человек, скептически относящийся к религии или к господствующим идеям.

ВЕРОТЕРПИ́МОСТЬ - Терпимость к чужой религии, признание её права на существование.

ГРЕХОПАДЕ́НИЕ - грехопадения, мн. нет, ср. первонач., в библейском мифе, - впадение в грех, греховное падение первых людей, Адама и Евы, по наущению дьявола нарушивших завет, данный им богом, а до тех пор бывших безгрешными (церк.).

|| перен. Поступок, представляющий собою измену какому-нибудь идеалу, высоким моральным правилам, убеждениям, честности и т.п. (книжн. ритор. или ирон.).

ДЕИЗМ (от латинского deus - Бог), религиозно-философская доктрина, которая признает Бога как мировой разум, сконструировавший целесообразную "машину" природы и давший ей законы и движение, но отвергает дальнейшее вмешательство Бога в самодвижение природы (т.е. промысел Божий, чудеса и т.п.) и не допускает иных путей к познанию Бога, кроме разума (смотри Естественная религия). Получил распространение среди мыслителей Просвещения, сыграл значительную роль в развитии свободомыслия в 17 - 18 вв.

ДЖАЙНИЗМ - религия в Индии (около 3 млн. последователей). Основателем считается Вардхамана, именуемый Джиной и Махавирой (6 в. до нашей эры). Как и буддизм, явился реакцией на ритуализм и отвлеченную умозрительность брахманизма. Джайнизм отверг авторитет Вед, открыл доступ в свою общину мужчинам и женщинам всех варн (каст). Джайнизм сохранил индуистское учение о перерождении душ и воздаянии за поступки. Целью джайнов считается освобождение от перерождений (нирвана), достижимое, согласно джайнизму, для аскета, соблюдающего строгие правила, в частности ахимсы - непричинения вреда живым существам.