|
Читайте также: |
Метад нав-ня – упарадкаваны сп-б сумеснай дз-сці наст і вучня, накіраваны на дасягненне дыдактычных мэт. М-д – абагуленае паняцце, якое адлюстроўвае схему, ідэальную мадэль будучай дз-сці, працэсаў нав-ня. Сам м-д у працэсе н-ня назіраць нельга, можна бачыць толькі яго прыёмы. У дыдактыцы акрамя м-да нав-ня вылучаюць яго ч-кі, які атрымаў назву прыём (пр-м стварэння праблемнай сітуацыі, пр-м пастаноўкі мэты лабараторнай раб-ты; пр-м фармулявання вуч. вывадаў; пр-м вызнач-ня парадку працы). Ср-кі м.б. (а) матэрыяльныя (падручнікі, дапаможнікі, табліцы, абсталяванне, ТСН); (б) ідэальныя (засвоеныя раней ВУ, якія выкарыст. н-к і вучні д/засв-ня нов. ведаў (мова, пісьмо, схемы, умоўныя абазн-ні, творы мастацтва). Найбольш распаўсюджанай лічыцца класіфікац. м-даў па тых крыніцах, з якіх вучні атрымліваюць В, фармір. УН: 1) слоўныя м-ды: расказ, гутарка, дыскусія, лекцыя, праца з кнігай; 2) наглядныя м-ды: метад ілюстрацый (паказ вучням ілюстраваных дапаможнікаў, плакатаў, табліц, малюнкаў, карт і г.д.); м-д дэманстрацыі (прыбораў, вопытаў, дыяфільмаў); 3) практычныя (практыкаванне, практычная праца, лабараторная праца, рашэнне з-ч). Па хар-ру дз-сці навучэнцаў (Скаткін, Лернер): а) тлумачальна-ілюстрацыйны м-д (н-к з дапамогай розных ср-каў падае вучням інф. у гатовым выглядзе); б) рэпрадуктыўны м-д (н-к канстатуе сіс-му В. на ўзнаўленне в) м-д праблемнага выкладання (н-к вылучае перад вучнямі праблему і сам яе вырашае. г) часткова-пошукавы (н-к вылучае праблему, вырашаючы яе ён часткова абапіраецца на сілы саміх вучняў, прыцягваючы іх на асобным этапе пошукаў). д) даследчы м-д (наст-к канструіруе даследчае зад-не, вучні самі вядуць пошук рашэння праблемы і трымаюць справаздачу перад н-кам). На аснове дыдактычных мэт (Бабанскі): 1) м-ды арганізацыі і ажыццяўлення вуч-пазнав. дз-сці: а) слоўныя, наглядныя, практычныя (аспект перадачы і ўспрыняцця вуч. інф-цыі); б) індуктыўныя (ад прыв да агул) і дэдуктыўныя (ад агул да прыв) (лагічны аспект); в) рэпрадуктыўны і праблемна-пошукавы (аспект мыслення); г) самастойныя працы і працы пад кір-вам н-ка (аспект кір-ня вуч-ня). 2) мет-ды стымулявання і матывацыі а) інтарэс да вуч-ня; б) доўг і адказнасць у вуч-ні; 3) м-ды кантролю і самакантролю нав-ня а)вусны; б)пісьмовы; в)лабараторна-практычны.. Выбар м-даў нав-ня залеж.: *агульнай мэты вых-ня і нав-ня; *спецыфікай вуч. прадмету; *зместам вуч. мат-лу (тэмай) і з-чамі ўрока; *вучэбнымі магчымасцямі школьнікаў (узростав. індывід.); *матэрыял. аснашчанасцю школы; *індывід. асабл-цямі самога нас-ка; *асаблівасцямі знешн. умоў (геаграф, вытворч, нац…)
12. Форма арганізацыі навучання - гэта сп-б арг-цыі навуч, які здзяйсняецца ў пэўным парадку і рэжыме.
Віды форм навучання: Індывідуальная форма навучання - навучэнцы выконваюць заданні індывід-на, у хаце настаўніка або вучня. (рэпетытарства.) Індывідуальна-групавая форма - заняткі настаўнік вядзе з цэлай групай дзяцей, узровень падрыхтоўкі якіх быў розны. Наст. вядзе навучальную працу з кожным вучнем асобна. (Класна-ўрочная)групавая формы(Джон Сіл, Коменскі “Вялікая дыдактыка):1)наяўнасць класа з пастаянным складам вучняў 2)дакладна вызначаны час з-каў 3)пасл-ць чаргавання вучэбных з-каў і адпачынку 4)праца наст адначасова з вучнямі ўсяго класа.
Сучасныя ф-мы арганіз навуч у з-ці ад к-ці навучэнцаў: масавыя (канфер, алімпіяды), групавая (урок, экскурсія, факультатыў) індывід (дз, самаст работа)
Індывідуалізацыя - ажыццяўленне прынцыпу індывід. падыходу, арганізацыя навучальнага працэсу з улікам індывід.асаблівасцяў навучэнцаў, якая дазваляе стварыць аптымальныя ўмовы для рэалізацыі патэнцыйных магчымасцяў кожнага вучня. (карткі,рознаўзроўненыя заданні)
У школьнай практыцы індывідуалізацыя заўсёды адносная па прычынах:
1) звычайна ўлічваюцца індывідуальныя асаблівасці не кожнага вучня
2) улічваюцца толькі вядомыя асаблівасці (напрыклад, агульныя разумовыя здольнасці);
Дыферэнцыяцыя навучання – форма арг-цыі вучэбнай дзейнасці школьніка сяр.и старшага ўзросту, улічваючы схільнасці. інтарэсы і здольнасці (факультатывы, профілі)
13. Урок - гэта форма арг-цыі нав-ня з групай навучэнцаў аднаго ўзросту, пастаяннага складу, занятак па цвёрдым раскладзе і з адзінай праграмай нав-ня. Структура ўроку: 1) пастаноўка мэт і задач 2) арг-цыя ўспрымання, усведамлення вучнямі і мацаванне першапачатковай інф. 4) арг-цыя ажыццяўлення засваення сп-баў дз-ці на аснове ўспрынятай інф. шляхам узнаўлення яе і практыкаванняў у яе выкарыстанні 3)абагульн і сіт-цыя вывуч-га, 4) ацэнка вуч дз-ці вучняў 5) дз
5 тыпаў урокаў:
Урок вывучэння новага матэрыялу. Мэта: авалоданне нов.матэр. Найбольш часта ўжываюцца такія ўрокі ў працы са школьнікамі сярэдняга і старэйшага ўзросту, бо вывучаецца даволі аб'ёмны матэрыял. Урок удасканалення ведаў, уменняў і навыкаў. Задачы: а) сістэматызацыя і абагульненне новых ведаў; б) паўтор і замацаванне раней засвоеных ведаў; в) ужыванне ведаў на практыцы; г) фарміраванне ўменняў і навыкаў; д) кантроль за ходам вывучэння навучальнага матэрыялу і ўдасканаленні ведаў, уменняў і навыкаў.Віды ўрокаў: а) урокі самастойных прац; б) урок - лабараторная праца; в) урок практычных прац. Урок абагульнення і сістэматызацыі – задачы:усталяванне ўзроўня авалодання навучэнцамі тэарэт.ведамі, і праверкі, адзнакі ведаў, уменняў і навыкаў навучэнцаў па ўсім праграмным матэрыяле. Камбінаваны ўрок. Асноўныя элементы: а) арганізацыя навучэнцаў да заняткаў; б) паўтор і праверка ведаў навучэнцаў; в) першаснае замацаванне новага матэрыялу і арганізацыя працы па выпрацоўцы ў навучэнцаў уменняў і навыкаў ужывання ведаў на практыцы; д) д/з; е) падвядзенне вынікаў уроку з выстаўленнем адзнакі. Урокі кантролю і карэкцыя ведаў, уменняў і навыкаў.: адзнакі вынікаў вучэння, узроўня засваення навучэнцамі тэарэтычнага матэрыялу. Віды ўрока: вуснае апытанне (франтальны, індывідуальны, групавы); пісьмовае апытанне, дыктоўкі, кантрольная самастойная праца. Усе гэтыя і іншыя віды ўрокаў праводзяцца пасля вывучэння цэлых раздзелаў, буйных тэм.
Дата добавления: 2015-05-05; просмотров: 102 | Поможем написать вашу работу | Нарушение авторских прав |
| <== предыдущая лекция | | | следующая лекция ==> |
| Змест адукацыі ў сучаснай школе. | | | Змест, метады і формы арганізацыі выхаваўчай работы. |