Читайте также:
|
XIX- ғасырдың басында франсуз экономисі Жан Батист Сэй (1767-1832 жылдар) кәсіпорынның шаруашылық қызметінің негізгі ережесін қалыптастырды. «Пайданы көбейту үшін өндіріс шығындарын азайту керек».
Осы классикалық ереже еркін, жетілген нарықтық бәсеке жағдайында бас тартпай жұмыс істеді. Бұл жағдай сол кездегі өнеркәсіп фирмаларының шаруашылық қызметтері, шығарылған өнім ассортименті және өткізу рыноктары салыстырмалы түрде тұрақты болуымен түсіндіріледі. Тұрақты рынокта фирмалар осы нарықта өздерінің белгілі бір үлесі үшін күресті. Фирманың стратегиялық мақсаты сатуда бағаларды және өндіріс шығындарын азайту арқылы өзінің үлесін көбейту болды.
Осы дәуір, еркін бәсеке дәуірі теоретикалық экономикаға баға бәсеке дәуірі ретінде белгілі. Осы уақытта бәсекелестеріне қарағанда сондай өнімге бағасы төмен фирма ала шықты.
Осы бойынша америка ғалымы, экономист, америка жоғары оқу орындарының студенттері үшін белгілі «Экономика» оқулығының авторы П.Самуэльсон: «Тауар өндірушілер бағалар бәсекесіне қарсы тұра алады және өздерінің пайдасын максимум деңгейге дейін көтере алады, тек қана шығындарды минимум деңгейге дейін азайтқанда, бұл өз кезегінде өндірістің ең тиімді әдістерін ендіргенде ғана қол жеткізеді» -деп жазды.
Қазір жетілмеген, бағалық емес бәсеке жағдайында өндірістің шығындарын азайту арқылы пайданы көбейту жолын іздеу әркеті, әсіресе фирмалар арасында бәсеке болғанда ерте ме, кеш пе фирма төлем төлей алмау жағдайын әкеледі. Осыдан қазіргі жағдайдағы фирманың экономикалық мінез құлқы өзгереді.
Мысалы, жапондық "Тоета" фирмасының пайдасын ұлғайту оның мақсаттарының сатысында бірінші тұрған жоқ, қазіргі кезде бұл фирмада бірінші кезекте нарықтағы үлесін үздіксіз арттыруды қамтамасыз ету, өндіріс пен сату көлемін өсіру тұр.
Фирма, егер ол нарықта үлгеруге ұмтылса, мына ережені бұлжытпай орындауы тиіс, табыстарды көбейтуді, шығындарды азайту арқылы емес, сату көлемін арттыру арқылы жүзеге асыру керек, шын мәнінде осы факторлар өзара байланысты болса да.
Жалпы қабылдағандай, фирма басшысы білімді және жан-жақты болса да, менеджерлер қандай талаптары мен қабілеттері болғанымен, бағалық емес, қатаң бәсеке жағдайларында, яғни тұтынушылар сұраныстарының құрылымының бірінші орынға жаңашылдық, сапа, дизайн, жиі жаңарту мен әр алуан ассортименті, сатудан кейінгі жоғары деңгейдегі белгілі бір шекарасынан төмен азайту мүмкін еместігіне көзі жеткен.
Микроэкономика саласындағы мамандардың бағалаушы бағалаушы келген фирма үшін кез-келген экономика үшін шаруашылық қызмет бағдары болып әлемдік сыныпты қазіргі заманға сай кәсіпорындардың өндірісті ұйымдастыруы болуы тиіс және мына параметрлерге сәйкес келуі тиіс.
біріншіден, үлкен икемділігі, өнім ассортиментін тез өзгерту және өнімді жаңарту қабілеттері болуы керек.
Стандартталған өнімнің қатаң стандартқа негізделген жаппай өндірісті тұтынушылардың өзгертетін сұраныстарына бейімделуге қабілетсіз және оның салдары төлей алмауға әкеледі;
екіншіден, фирма жаңа технология мен өндірісті ұйымдастырудың жаңа нышандарына көшуге ұмтылуы тиіс. Өндіріс технологиясы ұйымдастырудың күрделі екені соншалықты, қазір еңбек бөлінісі мен ұйымдастырудың басқа да нышандарын әсіресе фирма өнімдерінің бәсекеге қабілеттілігі туралы мәселе шынымен қойылған жағдайда қажет етеді.
Үшіншіден, фирмаға өзінің өнімінің сапасын және сатудан кейінгі сервистің деңгейіне көтеруге ерекше көңіл бөлуі керек. Тұтынушылардың өнім сапасына деген талаптары бүгін тек өсіп қана қойған жоқ және де өзінің сипатын түбірімен өзгереді.
Қазір жақсы өнімді шығару аз, сонымен бірге сатудан кейінгі сервисті ұйымдастыруды, тұтынушылардың жоғары деңгейдегі өзіндік сұраныстарына қосымша фирмалық қызметтерді көрсету туралы ойлау керек.
Дата добавления: 2015-01-30; просмотров: 126 | Поможем написать вашу работу | Нарушение авторских прав |