Читайте также:
|
Да сярэдзіны IX ст. на тэрыторыі, заселенай старажытнымі славянскімі супольнасцямі, пачалі фарміравацца раннефеадальныя княствы. У іх былі свае княжанні, якія складаліся з валасцей, былых радавых абшчын. У кожнай воласці мелася сваё веча і свой князь з дружынай. Заканадаўчая ўлада ў воласці належала вечу - народнаму сходу. Веча выбірала князя, абвяшчала вайну і заключала мір, прымала пастановы, якія рэгулявалі гаспадарчыя і грамадска-прававыя адносіны. Выканаўчую ўладу ў валасцях ажыццяўлялі валасныя князі. Разам з дружынамі яны абаранялі тэрыторыі валасцей ад знешніх ворагаў, ажыццяўлялі ваенныя паходы ў суседнія землі, чынілі суд над сваімі падданымі.
Развіццё земляробства і жывёлагадоўлі, гарадоў, рамяства і гандлю, а таксама неабходнасць аб'яднання для абароны славянскіх зямель ад набегаў хазараў, печанегаў, полаўцаў і іншых ваяўнічых качэўнікаў прывялі да ўтварэння вялікай і магутнай дзяржавы, якая называлася Кіеўскай Руссю. Летапісы сведчаць, што ўжо ў пачатку IX ст. існавалі два ўсходнеславянскія саюзы: паўночны - з цэнтрам у Ноўгарадзе і паўднёвы - з цэнтрам у Кіеве. Пазней гэтыя саюзы
аб'ядналіся і ўтварылі адну дзяржаву - Кіеўскую Русь. Землі дрыгавічоў, радзімічаў і крывічоў увайшлі ў склад гэтай дзяржавы. Радзімічы перасталі плаціць даніну хазарам, а крывічы — варагам. Яны апынуліся пад абаронай Русі.
Кіеўская Русь - гэта раннефеадальная дзяржава-манархія. На чале яе стаяў вялікі князь. Пры ім мелася дума, куды ўваходзілі і найбольш знатныя князі, і старэйшыя дружыннікі (баяры). Вялікаму князю падпарадкоўваўся шматлікі кіраўнічы апарат, які распараджаўся зборам даніны, падаткаў, судаводствам, спагнаннем штрафаў і іншымі справамі. У падуладных вялікаму князю землях функцыі кіравання ажыццяўлялі княжацкія намеснікі - пасаднікі і іх бліжэйшыя памочнікі — тысяцкія. Яны ўзначальвалі ў час ваенных дзеянняў народнае апалчэнне - "тысячу". Пасаднікаў назначаў вялікі князь, тысяцкія выбіраліся са знатных баяр на вечы.
Вялікі князь меў моцнае войска. Яно складалася з дружыны вялікага князя, а таксама з войск васальных князёў. У асобных выпадках збіралася народнае апалчэнне. На рэках і на Чорным моры меўся вялікі ладзейны княжацкі флот.
Князі асобных зямель, якія ўваходзілі ў склад Кіеўскай Русі, знаходзіліся ў васальнай залежнасці ад вялікага князя. Яны абавязаны былі пастаўляць вялікаму князю воінаў, з'яўляцца па яго патраба-ванню з дружынай, а іх падуладнае насельніцтва - плаціць даніну. У той жа час князі асобных зямель карысталіся неабмежаванай уладай у сваіх землях. Велікакняжацкія намеснікі не мелі права ўмешвацца ў іх унутраныя справы. Аднак, калі мясцовая знаць імкнулася выйсці з падпарадкавання вялікаму князю, яе да паслушэнства прыводзілі сілай.
На тэрыторыі Беларусі самымі значнымі былі Полацкае і Тураўскае княствы.
Первым гос образованием является Полоцкое княжество. Впервые столица княжества - город Полоцк упоминается в 862г в «Повести временных лет».В это время Киев и Новгород соперничали друг с другом за объединение вост-слав земель. В этом соперничестве Полоцку отводилась важная роль. В конце 10 в в Полоцке правил князь Рагвалод. Сын Рагнеды и Владимира - Изяслав унаследовал престол. Его сын Брячеслав Изяславович продолжил расширение терр княжества. Следующий князь-Всеслав Чародей. При его правлении княжество достигло пика развития. После смерти Чародея Полоцкое княжество было поделено между 6-ю его сыновьями(раздробленность).В XII в появляются Мин,Вит,Друцкое княжества и др.В 1119 г Мономах захватил Минск, пленил князя Глеба, где он умер. В 1129г киевский князь Мстислав захватил за непослушание 3-х князей Всеславичей и вывез в Византию, где они служили в визант войске. В 1132г они вернулись. Ссылка способствовала налаживанию связей с Византией. В 12в-ослабление князя, усиление вече. Феод раздробленность ослабила княжество. На границе 13-14в Полоцкое княжество вошло в состав ВКЛ.
Турово-Пинское княжество образовалось в бассейне реки Припять. Столица-Туров. Местная династия исчезла во времена князя Владимира. В 988г. Владимир выделил Туров сыну Святополку, кот начал борьбу за его независимость. После смерти князя Владимира Святополк становится киевским князем но Туров оставляет за собой. После междуусобной войны Ярослав Мудрый захватил престол и отдает Туров своему сыну-Изяславу. Позднее тот становится Киевским князем но Туров оставляет себе. В 1113-1125г город с землей перешел к роду князей Мономаховичей. Из летописи известно что в середине 12 в на Туровском престоле уже находился князь Юрий Ярославович. Благодаря ему Туров вышел из подчинения Киева и в нем обосновалась самостоятельная княжеская династия. Во второй половине 12в Туровская земля делится на удельные княжества. В конце 13-начале14 веков Туровская земля была включена в состав ВКЛ.
Дата добавления: 2015-01-30; просмотров: 137 | Поможем написать вашу работу | Нарушение авторских прав |