Читайте также:
|
ВОПРОС№1: Предмет, значение и цели курса «Истории Белоруссии». Источники изучения курса
Слово «история» греческого происхождения - «сведения о прошлом».Т.о. История - наука о прошлом. Историю человечества принято делить на мировую(всеобщую) и историю отдельных стран и народов. В истории Беларуси выявлено много «белых пятен»- БНР, ВКЛ, создание БССР и т.д. История Беларуси насчитывает ни одно тысячелетие, она представляет собой важную составную часть слав., европ. и мир.цивилизаций. Бел народ в общ-культ. развитии сыграл значительную роль в мире. У него всегда существовала своя промышленность, гос-венность, культура и т.д.Прошлое бел народа - его неотъемлемое богатство, обязательный фактор нац отличительности, способствующий росту нац самосознания.
История каждого народа излагается в форме статей, монографий посвященных обычно узким темам. Подготовка обобщающих трудов велась на протяжении всего XX века. Работа над обобщ трудом по ист Бел проведена в нач XX века Вацлавом Ластовским. В 1910г он издал «Короткую историю Беларусии» - пер популярная книга в кот отражен взгляд белоруса на прошлое Родины. Продолжил его дело Всеволод Игнатовский кот на протяжении с 1919 по 1926 выпустил 4-е издания «Кароткi нарыс гiсторыi Беларусi». Также «История Беларусии» М.Довнара-Запольского (сер 20-х, но издана лишь в 1994).
В 1954-58 Институт истории академии наук БССР издал «Историю БССР» в 2-х томах. В ней достижения предшественников не учитывались, оценка событиям давалась в соответствии с официальными взглядами. Конец 80-х-90-х – в связи с большими общ-полит изменениями в общ-ве создались условия для написания обобщённого труда по истории Бел.
Источники по истории Беларуси состоят из 6 основных групп: 1)археологические, 2)этнографические, 3)лингвистические, 4)устные, 5)письменные, 6)кино-фото-фонодокументы.
ВОПРОС№2: Асноўныя падыходы да вывучэння гісторыі. Перыядызацыя гісторыі Беларусі
Грамадазнаўства выкарыстоўвае дзве метадалагічныя канцэпцыі, якія тлумачаць развіццё сусветнай гісторыі. Першая канцэпцыя была распрацавана К.Марксам, Ф.Энгельсам і У.Леніным. Яна атрымала назву тэорыі фармацыйнага развіцця грамадства. Сутнасць гэтай тэорыі заключаецца ў наступным: у сусветнай гісторыі чалавецтва прайшло наступныя фармацыі - першабытнаабшчынную, рабаўладальніцкую, феадальную, капіталістычную і часткова камуністычную ў перыяд існавання сістэмы сацыялізму. У аснову гэтай перыядызацыі К.Маркс паклаў спосаб вытворчасці матэрыяльных багаццяў, які выкарыстоўваўся грамадствам на працягу цэлай гістарычнай эпохі.
Другая канцэпцыя была распрацавана такімі даследчыкамі з ліку гісторыкаў, філосафаў і сацыёлагаў, як М.Вебер, О.Шпенглер, К.Ясперс, А.Тойнбі, М.Данілеўскі, М.Кандрацьеў, П.Сарокін і інш. Гэтыя даследчыкі XІX- XX стст. у галіне грамадазнаўства даказвалі, што гісторыя грамадства звязана найперш з развіццём рэлігіі, культуры, духоўнасці; з індывідуальнасцю і непаўторнасцю чалавечай асобы, такімі нематэрыяльнымі паняццямі як «дух народа» ў той ці іншы гістарычны перыяд. Такі падыход да тлумачэння гісторыі атрымаў назву цывілізацыйнага. Паняцце «цывілізацыя» звязана з паняццем «грамадзянскі». У эпоху антычнасці гэтае паняцце з’явілася у філасофіі Арыстоцеля і працах філосафаў-стоікаў, якія падзялілі прыроду чалавека на два пачаткі: натуральны /naturalis/ і грамадзянскі /civilis/.
У эпоху Рэнесансу італьянскія гуманісты пазначалі тэрмінам «цывілізаванасць» пераход чалавечай гісторыі ад стану варварства і дзікунства да культурна-грамадзянскага стану і дзяржаўнага жыцця.
У XІX ст. у навуцы склалася наступнае разуменне паняцця «цывілізацыя»:
1.Цывілізацыя і цывілізаванасць - гэта такое развіццё грамадства, калі «ідэя Бога» і «дух народа» складаюць адзінае цэлае.
2.Цывілізацыя - гэта гістарычная стадыя, этап у гісторыі ўсяго чалавецтва, напрыклад, традыцыйная, індустрыяльная, постіндустрыяльная цывілізацыя.
3.Цывілізацыя - гэта канкрэтна-гістарычнае, этна-культурнае ўтварэнне, ўласцівае гісторыі амаль кожнага народа і кантынента, напрыклад, антычная, егіпецкая, усходнеславянская, заходнееўрапейская, кітайская, індыйская і г.д. цывілізацыя
Цивилизационная концепция:
I период. Др об-во (100 - 40тыс лет до н.э. - сер I тыс.н.э.):
а) каменный век (40 тыс до н э -3 тыс лет до н э);
б) бронзовый век (2 тыс до н э-нач I тыс до н э);
в)железный век (нач I тыс до н э-сер I тыс.н.э.).
II период. Средневековье (кон V-XV вв н э):
а) нач перехода к классовому общ-ву и возникн гос-ва на Бел(VI-пер пол XIII);
б)развитие феодальной системы (сер XIII-XV).
III период. Новое время (XVI – нач XX в):
а) оформление феод системы и назревание ее кризиса(XVI-кон XVIII в);
б)генезис и укрепление капитализма(конXVIII-1917).
IV период. Новейшее время (1918-наши дни).
Дата добавления: 2015-01-30; просмотров: 179 | Поможем написать вашу работу | Нарушение авторских прав |