Читайте также:
|
|
Грамадскае жыццё ў пасляваенныя гады было надзвычай складанае і супярэчлівае. Перанесучы пазбаўленні ваеннага часу, з запалам прыступіўшы да аднаўлення разбураных гарадоў і сел, савецкія людзі жылі надзеяй і жаданнем зрабіць жыццё лепшым, больш дэмакратычным. Савецкае ж кіраўніцтва на чале са І.Сталінам імкнулася не толькі аднавіць, але і ўмацаваць адміністрацыйна-камандную сістэму кіравання. Пры гэтым нават перамогу ў вайне і разгром фашысцкай дыктатуры камуністычная прапаганда выкарыстоўвала для абгрунтавання вядучай ролі партыі і непераможнасці сацыялістычнага ладу, які па істоце заставаўся таталітарным.
У пасляваенныя гады па Беларусі пракацілася новая хваля рэпрэсій. Арышты, дэпартацыі людзей на спецпаселішчы і ў спасылку, праводзіліся з моманту вызвалення ад фашысцкіх захопнікаў і да 1953г. У выніку неабгрунтавана папакутавалі тысячы людзей, у тым ліку шматлікія мінскія падпольшчыкі, якія былі ваеннапалонныя.
З сярэдзіны 50-х (пасля смерці І.Сталіна ў сакавіку 1953г. і арышту Л.Берыі ў чэрвені 1953г.) у грамадска-палітычным развіцці СССР і БССР пачаліся глыбокія змены. Спыніліся масавыя рэпрэсіі. З'явіліся першыя крытычныя артыкулы і выступы пра неабходнасць развіцця дэмакратыі, умацаванні калектыўных метадаў кіраўніцтва.
Пераломнае значэнне сыграу ХХ з'езд КПСС, які адбыўся ў красавіку 1956г. Дзе выступіў Н.Хрушчоў з выкрыццём "культу асобы Сталіна", пачаліся працэсы аздараўлення маральна-палітычнага становішча, якія закранулі Беларусь. Пачалася масавая рэабілітацыя ахвяр культу асобы. Створаны Вярхоўны Суд БССР і Трыбунал Беларускай ваеннай акругі рэабілітавалі каля 30 тыс. чалавек.
Аднак дэмакратычныя працэсы ішлі супярэчліва, у цэлым яны заставаліся пад цвёрдым кантролем партыйнай наменклатуры. Не далі жаданых вынікаў і спробы рэарганізацыі органаў кіравання (падзел партыйных і савецкіх органаў па гаспадарчым прынцыпе - на сельскія і гарадскія, стварэнне саунархозау замест міністэрстваў) у 1962-1963гг. Перыяд рэформаў і рэарганізацый у Беларусі злучаны з імем К.Мазурова. Ён быў першым беларусам, які кіравау КПБ гэтак працяглы час, быў выдатным кіраўніком.
У 1961г. на ХХII з'ездзе КПСС была прынята новая (трэцяя) праграма партыі, якая абвяшчала пабудову камунізму ў СССР на працягу жыцця аднаго пакалення. У сувязі з гэтым савецкі ўрад правёў шэраг мер па паскарэнні пераходу да камуністычных грамадскіх адносін.
У 1961г. на ХХII з'ездзе КПСС была прынята новая (трэцяя) праграма партыі, якая абвяшчала пабудову камунізму ў СССР на працягу жыцця аднаго пакалення. У сувязі з гэтым савецкі ўрад правёў шэраг мер па паскарэнні пераходу да камуністычных грамадскіх адносін. Балючай усяго яны стукнулі па вёсцы. Абвастрылася становішча з прадуктамі.
У сярэдзіне 60-х у краіне адбылася змена кіраўніцтва. Першым сакратаром ЦК КПСС быў абраны Л.І.Брэжнеў. З новым кіраўніцтвам былі злучаны шматлікія важныя пераўтварэнні не толькі ў эканоміцы, але і ў грамадска-палітычным жыцці. Аднак гэтыя пераўтварэнні не сталі незваротнымі і доўгачасовымі. Ужо з пачатку 70-х гг. адбывалася згортванне працэсаў дэмакратызацыі і десталинизации грамадскага жыцця. Адраджаліся метады адміністрацыйна-каманднай сістэмы. Узмацняліся ганенні на іншадумцаў. У выніку ў 70-е - першай палове 80-х гг. у грамадстве сталі нарастаць негатыўныя з'явы.
Партыйную арганізацыю Беларусі з 1965 па 1980гг. узначальваў П.Машэраў. Як чалавек адукаваны, кампетэнтны, які прайшоў шлях ад настаўніка, камсамольскага важака ў гады вайны да бачнага партыйнага і дзяржаўнага дзеяча, ён карыстаўся заслужаным аўтарытэтам у рэспубліцы і за яе межамі. Беларусь у перыяд яго кіраўніцтва стала рэспублікай з высокімі тэмпамі развіцця эканомікі, навукаёмістымі тэхналогіямі, высокапрадукцыйнай сельскагаспадарчай вытворчасцю і высокім узроўнем адукаванасці насельніцтва.
Дата добавления: 2015-01-30; просмотров: 154 | Поможем написать вашу работу | Нарушение авторских прав |